Ik probeer elk jaar een nieuwe "One Year Challenge" aan te gaan. Mijn eerste challenge was om na 35 jaar te leren blindtypen en dat ook nog eens op behoorlijke snelheid. Dat is gelukt. Na 1 jaar typte ik met 77 WPM. Dat heeft me zo gemotiveerd dat ik vanaf nu elk jaar iets nieuws wil leren. Mijn vorderingen hou ik bij op deze website en mijn YouTube kanaal. Die houden me scherp en gemotiveerd.
Tsja, het moest er toch eens van komen. Handelen in Crypto muntjes. Ik doe al heel lang dingen op de beurs maar heb die crypto hype tot nu toe aan me voorbij laten gaan.
Het blijft aansukkelen. En nu het kouder wordt, eerder donker en de blaadjes vallen wordt het er niet beter op. Kan niet wachten tot maart weer in zicht komt.
Met vole verbazing en met tijden zeer ontroerd deze documentaire serie in een paar dagen bekeken.
Lees verder: "Wild Wild Country" a must see documentaire op NetflixTerwijl ik aan dit stukje begin ben ik net 58 geworden. Jemig wat gaat de tijd snel maar toch voel ik me nog hardstikke jong.
Soms vraag ik me het wel eens af, heeft het allemaal nog wel zin. En als ik bovenstaande video bekijk dan wordt ik daar tegelijkertijd vrolijk maar ook heel verdrietig van.
Lees verder: Heeft het allemaal nog wel zin....Ik loop er nog steeds mee en heb het hier volgens mij al eerder aangehaald. Emoties, gevoel. Hoe roep je die op?
Ik zit weer in zo'n periode dat ik alles van de zwarte kant zie. Waar moet het heen met me, ik weet het even niet meer.
Soms denk ik wel dat ik verslaafd ben. Aan allemaal onnodige dingen die me niet gelukkig maken.
Afscheid nemen kan pijn doen. Maar afscheid nemen kan ook veel brengen. Op naar nieuwe kansen.
Lees verder: Afscheid nemen....Ik kan het niet beter omschrijven als deze afbeelding die ik vandaag op internet tegenkwam.
Niet omdat ik in de gevangenis zat, maar wel omdat we gevangen zitten. Dankzij de corona is het dit jaar heel erg anders.
Lees verder: Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren....Verdorie, ik word zo gek van mezelf. Ik kan me wel voor mijn kop slaan maar het is moeilijk om eruit te springen.
Vandaag was voor mij wel een speciale dag. Ik ging onverwacht even langs het graf van mijn moeder met een vriendin.
We zitten alweer bijna 8 maanden in hetzelfde schuitje met zijn allen en een nieuwe lockdown zit er aan te komen.
Mondkapjes, die moeten we gaan dragen. Dus ik pieker me rot of ik hier aan mee ga doen.
Al op de lagere school stond het altijd al op mijn rapport, Marc kijkt liever uit het raam.
Lees verder: Ik droom nog steeds....
Ik ga een reis maken naar Mars, de planeet. Alweer voor de 2e keer. En jij kan die reis met me meemaken.
Ga eens een keertje naar mijn yoga lessen. Is goed voor je, wordt je lenig van. Dat zei ze tegen me dus vanavond maar de stoute schoenen aangetrokken.
Omdat mijn nieuwe toetsenbordje klaar is wil ik er eigenlijk ook wel wat meer mee 'schrijven' om er aan te wennen.
Reklame is de kracht van herhaling. Die zit er bij mij wel ingebakken. Maar het geldt voor heel veel zaken.
Lees verder: De kracht van herhaling
Ik voel me schuldig, heel erg schuldig. Want ik heb gisteren niet geprotesteerd op de Dam in Amsterdam tegen politie geweld tegen zwarte mensen.
