logo 10vingers

Ik probeer elk jaar een nieuwe "One Year Challenge" aan te gaan. Mijn eerste challenge was om na 35 jaar te leren blindtypen en dat ook nog eens op behoorlijke snelheid. Dat is gelukt. Na 1 jaar typte ik met 77 WPM. Dat heeft me zo gemotiveerd dat ik vanaf nu elk jaar iets nieuws wil leren. Mijn vorderingen hou ik bij op deze website en mijn YouTube kanaal. Die houden me scherp en gemotiveerd.

Niet omdat ik in de gevangenis zat, maar wel omdat we gevangen zitten. Dankzij de corona is het dit jaar heel erg anders.

Nu ik vanavond even achter de pc zit schiet opeens dit nummer in mijn hoofd. Ik zit inderdaad heel alleen kerstfeest te vieren. Alhoewel, vieren doe ik het niet. Eigenlijk vier ik het bijna nooit. Maar ben ik wel verplicht om eerste kerstdag op te komen draven. En ik haat het. En of ik echt moet komen opdagen weet ik eigenlijk ook niet, misschien moet ik daar ook eens mee stoppen.

Alleen met de familie is al een en al ellende

Ik ben eigenlijk voor het grootste gedeelte van mijn leven alleen geweest. En dan elk jaar wordt er verwacht dat we eerste kerstdag vieren. Mijn vader wil dat graag en nodigt dan de kinderen uit, ik, mijn broer en mijn zus met haar man en kinderen. En dan is er ook zijn vriendin die haar kinderen en kleinkinderen meeneemt. En daar heb ik elk jaar weer geen zin in. Die kinderen en kleinkinderen van zijn vriendin zien we alleen op die eerste kerstdag. Mijn vader reserveert dan een lange tafel in een hotel hier vlakbij waar een lopend buffet is. Dat eten is op zich wel prima maar de groep vind ik niks. Alleen met de familie is al een en al ellende, laat staan als daar nog van alles bijkomt. Je spreekt eigenlijk met niemand en bent alleen aanwezig en hebt flauwe gesprekken. Ik zorg en dan ook altijd voor dat ik opgehaald wordt en weer thuisgebracht, dan kan ik die dag lekker aan de drank. Drinken doe ik bijna niet meer. Als ik dit jaar alleen al 20 glazen alcohol heb gehad dan is het veel. Maar die kerstdag zuip ik lekker door.

Vroeger, 20 jaar geleden toen mijn  moeder nog leefde, was eerste kerstdag wel altijd een feest. Dan gingen we alleen met het gezin op eerste kerstdag naar Hotel De L'Europe. Dat was nog wel een feest. Zo'n sterrentent met heerlijk eten en vele gangen. Erg chique en er liepen ook nogal wat criminelen rond dus de sfeer was altijd lekker los en gezellig. En de dames zagen er patent uit. Dat hebben we heel lang gedaan elk jaar, maar toen mijn moeder overleed in 2001 was dat natuurlijk afgelopen. Toen mijn vader een aantal jaren later die nieuwe vriendin kreeg gingen we het op die andere manier doen en vond ik er echt helemaal niks meer aan.

Kerst, ik heb er helemaal niks mee. Mede omdat ik opgevoed ben met een geloof/sekte die helemaal niet aan kerst, sinterklaas, verjaardagen en andere zaken deed. Dus door die opvoeding ben ik behoorlijk verknipt geraakt. Daar ben ik langzaamaan aan het uitkrabbelen maar dat is ook een van de redenen dat ik mijn leven lang voor een groot deel als een 'kluizenaar' heb geleefd. Erg triest allemaal eigenlijk.

Acht jaar geleden heb ik voor een aantal jaren een Indonesische vriendin gehad. Dat was een moeizame relatie, alleen al het feit dat ik en zij steeds heen en weer vlogen. Dan zat ik 3 maanden in Indonesië, en dan zat zij 3 maanden later weer 3 maanden in Nederland. Maar ik heb daar dus ook een keer gezeten in de maanden november tot en met januari. En dan zit je daar met 38 graden vrolijk kerstfeest te vieren. En dat was dan wel weer aardig. Mijn vriendin was, ondanks dat dit land voor dik 93% Moslim is, katholiek. Nu heb ik niks met geloven, maar heb ik er ook niks tegen als mensen daar wel wat mee hebben. Dus die kerst vierden we door naar de kerk daar te gaan. Bijzonder om dan rondom de kerk allemaal militairen te zien lopen met geweren om ons te beschermen. Want die moslims hadden er wel een handje van om kerken aan te vallen of bommen te leggen, zeker rond de kersttijd. Dus spannend was het wel een beetje maar aan de andere kant voelde het ook wel weer veilig met al die militairen eromheen. En tijdens de avond met een graadje of 30 buiten de kerk onder tentzeil beetje een dienst volgen en lekker eten is ook wel een belevenis. Dat gaat allemaal wat anders dan hier. Dus dat ik een van de weinige kerstdagen die ik wel heb kunnen waarderen.

Ik moet zeggen die corona is een en al ellende voor ons allemaal maar het heeft ook tot mooie dingen geleid. Daar schrijf ik misschien binnenkort wat meer over. En het heeft ervoor gezorgd dat ik dit jaar die eerste kerstdag mag overslaan en alleen thuis zit. Heerlijk. Heb achter de pc gezeten met mijn stuurwiel en pedalenset en ruim 6 uur online geraced met Assetto Corsa en rFactor 2. Heerlijk.

Er is dit jaar wel een tweede kerstdag, die ik normaal vrij ben. Mijn vader, broer en ik gaan op bezoek bij mijn zusje, haar man en kinderen. En dat is dan wel weer gezellig, alhoewel de eigenwijsheid van mijn vader en broer wel vervelend is. Het worden weer woordgevechten waarbij ze allebei gelijk willen hebben. Daar kan je de klok gelijk op zetten. Daarom laat ik me morgen ook ophalen en ga ik lekker aan de drank.