Soms vraag ik me het wel eens af, heeft het allemaal nog wel zin. En als ik bovenstaande video bekijk dan wordt ik daar tegelijkertijd vrolijk maar ook heel verdrietig van.
Het zal ongeveer 32 jaar geleden zijn. Ik zat toen nog slechter in mijn vel dan nu maar ik had wel een goede baan. Ik was door een headhunter weggehaald bij een reclameburo waar ik werkte en ik ging werken voor een internationaal reclameburo. Ik ging niet alleen heel veel meer verdienen maar had ook een hele interessante klant, Philip Morris. Het geld klotste in die tijd tegen de plinten en niets was er te gek. Maar nadat mijn contract voor bepaalde tijd afliep werd mijn contract helaas niet verlengd. De Amsterdamse mentaliteit en wat andere zaken lagen mij helemaal niet en het was niet voor mij de juiste omgeving om gelukkig te worden. Omdat ik niet gelijk een nieuwe baan had was ik een paar maanden werkeloos. En ik vond gitaar altijd al een leuk instrument en besloot dan ook een electrische gitaar met versterker te kopen en een gitaarcursus van de LOI.
Dat was dus nog ruim voor de tijd van internet en 'materiaal' was niet zo maar even voor handen. Ik had dus de cursus en kocht gitaarbladen. Maar na een paar maanden aanklooien hield ik het voor gezien. Om diverse redenen. En toen in 2013 dacht ik, ik moet toch weer eens beginnen en kocht ik er een acoustische gitaar bij. De electrische had al die tijd stof liggen happen in een opslagkast en nu leek me beter om te gaan leren met een acoustische gitaar. Ik ben toen begonnen met gitaarlessen via gitaarlesvankoen.nl. Koen is een fantastische kerel die je goed motiveert. Maar rond die tijd had zat ik op een absoluut low en ik ben toen weer na een paar maanden afgehaakt. Koen heeft me nog wel proberen te motiveren maar het lukte niet. Tussendoor, denk ik 2017, heb ik het nog even opgepakt maar toen ook weer snel stil komen te liggen.
Uiteindelijk, om een lang verhaal wat korter te houden, ben ik met die jaarchallenge van mij begonnen, het leren snel en blind typen. Dagelijks 10 minuten of zo oefenen en volhouden. Door dit blog te beginnen maar vooral door de wekelijkse video's die ik maakte op youtube hield ik het vol. En dan zie je dat je toch relatief snel progressie maakt. Zo'n arikeltje als dit rammel ik er nu met gemak uit qua typentechniek. Schrijven op zich wordt er niet makkelijker van ;).
Ga ik het nu volhouden?
Omdat het in mijn kop ook beter gaat dacht ik toen, dat moet ik met die gitaar ook gaan doen. Dagelijks wat oefenen en dan zal dat ook vooruit gaan. En dus ben ik begin 2020 opnieuw gestart. En met het doel om het nu wel vol te houden. Maar moeilijk is het wel. Ik ben nu een jaar bezig en halverwege de vervolgcursus van Koen. De beginnerscursus heb ik af en ik kan de basisakkoorden makkelijk pakken over het algemeen. Behalve dat verdomde F-akkoord. Ik kan het zuiver pakken maar snel wisselen naar een F-akkoord is zelfs nu bijna een jaar later niet te doen. Die progressie daarin gaat verdomde langzaam. En de moed zakt me dan ook regelmatig in de schoenen. Ik ben vanaf november tot ergens in februari weer even gestopt maar heb het sindsdien weer opgepakt. Schijnbaar horen die pieken en dalen erbij voor mij. Ik zie ondertussen ook wel dat ik veel meer kan dan een jaar geleden maar echt een vloeiend geheel is het nog lang niet. En een liedje helemaal vloeiend en zonder fouten spelen ben ik nog lang niet aan toe. Maar kan wel tegenwoordig meer genieten van het proces. Want de hoop dat ik echt goed wordt heb ik wel opgegeven.
Jochies die op hun 15e zijn begonnen, had ik dat maar gedaan, lopen dus ruim 40 jaar op me voor. En als ik dan vanavond de video van Paul zie wordt ik daar erg verdrietig van omdat die me confronteert met mijn zwakheden, mijn gebrek aan discipline en passie. Had ik maar, denk ik dan, 32 jaar geleden doorgezet. Dan had ik die hele video van Paul kunnen meespelen. Misschien niet zo goed als hij maar zeker verdienstelijk. Nu mag ik al blij zijn dat ik een goede kampvuur muzikant wordt. En misschien iets meer. Want de video herken ik wel, je ontdekt steeds nieuwe dingen. Mede dankzij Koen die een mooi opgebouwd lesprogramma heeft. Het is weliswaar moeilijk en niet hap snap snel even wat liedjes leren, maar je komt gaande weg wel allemaal technieken tegen waarvan Paul er ook een paar in zijn video heeft zitten. Ik hoop stiekem dan ook een beetje als ik al die cursussen van Koen heb gedaan dat ik daarna grote sprongen kan maken. Maar voordat ik al die cursussen heb doorlopen ben ik wel weer een jaar of anderhalf verder. Ik probeer door te strukkelen en hoop dat ik over een aantal jaren heb doorgezet en dat ik dan wat vertrouwder met de gitaar ben. En dat ik dan ook zo ver ben dat ik kan 'optreden'. Het lijkt me zo stoer om dan met mijn gitaarkoffer op de markt te gaan staan en dan een paar uurtjes de bezoekers te entertainen. En als ik dan ook nog met een zak verse euro's naar huis kan, kan mijn geluk niet op.
Als ik dat al haal dan ga ik met die 'optredens' mijn gitaarhobbie bekostigen. Materiaal, gitaren en live lessen. Of en hoe ik daar ga komen lees je wellicht later terug op deze site.
