Terwijl ik aan dit stukje begin ben ik net 58 geworden. Jemig wat gaat de tijd snel maar toch voel ik me nog hardstikke jong.
Maar toen ik 20 was dacht ik dat 58 wel heel erg oud is. En het is dus maar vanuit welk perspectief je het bekijkt. Ik denk dat een 85 jarige zeker vind dat 58 jong is. Maar het is ook weer een 'dieptepunt' voor mij persoonlijk. Ik heb het allemaal nog niet goed op de rit en moet nog aan veel dingen werken. En lastig blijft het. Maar het is ook weer een grens en een startpunt. Die ik nu eens in ga zetten om weer goed aan de fitheid te werken en aan het gewicht. Want dat gewicht is ook een levenslange strijd.
Maar nu alweer gisteren, vrijdagmiddag, ging ik na een klein jaar weer eens rijden op mijn motor. Die had ik niet gebruikt vanwege corona. Ik ben niet zo'n fanatieke rijder en toen corona uitbrak leek het me geen goed plan om te gaan rijden. Misschien ben ik wat te pessimistisch ingesteld maar ik dacht het is nu niet het moment om bij een glijer in een ziekenhuis te belanden. En aangezien ik ook niet zo fanatiek ben vergat ik ook wel dat ik die motor had. En ik had zowieso minder zin in dingen. Maar nu de zon weer gaat schijnen en ik eergisteren ook weer een hele fijne ontmoeting en wandeling had met een vriendin werden de zwarte wolken weer een beetje weggeblazen. En daarom maar weer eens op deze zonnige dag de motor uitgeprobeerd. Ik had dik een week geleden al eens geprobeerd om haar weer te starten maar dat ging toen niet. Benzine waarschijnlijk verouderd en vocht onderin de tank. Ik had toen gelezen dat je nieuwe benzine moest toevoegen, dan flink schudden zodat de benzine goed vermengd wordt en dan zal de motor wel starten. Dus gisteren verse benzine erbij gedaan, geschud en waarempel de motor start direct. Even warm laten draaien en daarna weer uitgezet. Even een boterham gegeten en toen mijn moterkleding aangedaan en op stap.
Ik was ik het begin nog roestig dus moest weer even wennen. En vooral lekker rustig gereden en genoten van het zonnetje en de rit. Als ik na een kleine 30 kilometer even een kleine pauze houdt op een carpool plaats bij Baarn wil de motor niet meer starten nadat die een paar minuten uitgeweest is. Vreemd!. Dash valt uit en ik hoor alleen een klik. Weer opnieuw geprobeerd en dan zie ik op de dash staan "ECU" en een stekker icion. Dat ziet er niet goed uit. Ik heb helaas geen gereedschap bij me dus kan niet even de accu loshalen of andere zaken doen. Ik check de stekkertjes e.d. maar het probleem blijft. Ik zie staan "ECU" of "SERVICE".
Hoe nu verder en weer naar huis? Ik bel eerst de verzekering en die geven me een nummer voor de pechhulp. Als ik die bel dan zeggen ze dat ze mijn motor niet kennen in het systeem. Dus maar weer de verzekering gebeld en toen na wat zoekwerk konden ze me melden dat de pechhulp voor mensen die niet AllRisk verzekerd zijn eruit gehaald is 2 jaar geleden. Fijn is dat, premies stijgen flink en de dekking wordt minder. En ik claim nooit wat, gelukkig maar, maar nu was het wel fijn geweest. De enige mogelijkheid is nu een pechhulp zelf te regelen. Gelukkig hebben we nu mobiele telefoons en ik vind snel een site van RoadGuard. Gelijk de app geinstalleerd en me aangemeld. Aangezien het vrijdagmiddag is zal ik wat langer moeten wachten op een monteur. Ik wordt snel gebeld door iemand en die zegt me dat het erg druk is en het wel anderhalf uur kan duren. Gelukkig staat ie een dik uur later voor mijn neus. Ze hebben geen verstand van motoren dus mijn motor wordt gelijk opgeladen en ik wordt netjes thuisgebracht. Maar wel eerst even € 133 aftikken. Gelukkig iets minder dan de € 150 die er normaal voor staat. Maar elke minuut dat ze later zijn dan 34 minuten na de melding krijg je 50ct korting per minuut. Dan heb je toch het gevoel dat je een beetje een voordeeltje haalt. Maar veel geld blijft het.
Tijdens de wachttijd app ik o.a. even met een vriendin en ik klaag wat over het geld enzo. Geld uitgeven aan dit soort onverwachte dingen heb ik een hekel aan. En sinds de corona verdien ik niet veel meer dus echt uitkomen doet het niet. Die vriendin biedt zelfs aan om te helpen als ik financiele hulp nodig heb wat ik echt superlief van haar vind. Maar ik zeg haar dat ik genoeg geld heb maar dat het geld er de laatste tijd harder uitgaat dan binnenkomt. En dan komt ze met de heerlijke tekst: "Alles is tijdelijk".
"Alles is tijdelijk"
Soms zijn haar Zen teksten moeilijk te verteren maar van deze wordt ik dan wel weer blij. Ze heeft gelijk. 'Alles is tijdelijk' en er komen weer andere tijden. Maar kostbaar blijft het. En dat allemaal de dag voordat ik 58 wordt. Ik had toch liever een ander verjaardagskadotje gehad.
