logo 10vingers

Ik probeer elk jaar een nieuwe "One Year Challenge" aan te gaan. Mijn eerste challenge was om na 35 jaar te leren blindtypen en dat ook nog eens op behoorlijke snelheid. Dat is gelukt. Na 1 jaar typte ik met 77 WPM. Dat heeft me zo gemotiveerd dat ik vanaf nu elk jaar iets nieuws wil leren. Mijn vorderingen hou ik bij op deze website en mijn YouTube kanaal. Die houden me scherp en gemotiveerd.

Winnen cartoon

Waarom wil ik me zo graag bewijzen? Waarom wil ik de beste zijn? Of in ieder geval zo goed mogelijk. Waar komt dat toch vandaan?

Voor het leren van blind typen is dat in ieder geval wel handig want hoe sneller je kan typen hoe sneller je je gedachten op papier kan zetten. En, ook niet onbelangrijk, je werkt een stuk efficiënter. En dat is toch wel makkelijk en mooi meegenomen.

Ik heb in ieder geval gemerkt dat ik dat oefenen en beter worden met blind typen makkelijker volhoud omdat ik er wat aan heb en omdat ik die wekelijkse progressie video's maak en deze website heb opgetuigd om regelmatig stukjes te schijven puur om meter te maken en te trainen. Maar wat een belangrijke factor is om het vol te houden is dat het 'meetbaar' is. Als ik de ene week 1WPM hoger scoor dan de andere of als ik weer een high score haal dan bewijs ik dat ik vooruitgegaan ben. Daar is geen speld tussen te krijgen. Zo liep ik vroeger ook hard en hield dat vol. Door altijd de tijd bij te houden. Elke keer weer een seconde eraf was een kick. Op mijn hoogtepunt liep ik 10 kilometer in 41:08. Maar helaas ben ik daar ook na een paar jaar mee gestopt. Starten ben ik goed in, maar afmaken is nogal eens een probleem helaas.

Als het meetbaar is dan is het 'makkelijker' voor me

Nu ik mezelf wel een blind typer kan noemen, met nog heel veel ruimte voor progressie, moet ik toch ook maar weer eens mijn gitaarspel gaan oppakken. Daar ben ik regelmatig mee begonnen of geherstart maar steeds maar weer mee gestopt. Omdat ik mezelf te slecht vind, omdat het gewoon moeilijk is, maar ook omdat ik te hoge eisen aan mezelf stel. Ik hoor ook wel als ik speel dat een liedje of deuntje herkenbaar is maar dat ik niet de nieuwe Mark Knopfler of Akkerman ben. Dat is natuurlijk logisch maar ik wil een bepaalde standaard halen. En die haal ik nu nog lang niet als beginner. Maar ik begin nu steeds meer in te zien dat het om de reis gaat en om het plezier van die rit. Gewoon lekker bezig zijn en zien wat er van komt. Alhoewel het moeilijk is.

30 Jaar geleden ooit eens een goedkope Yamaha electrische gitaar gekocht en een gitaarcursus van de LOI. Internet had je in die tijd nog niet dus daar moest je het mee doen. gitarist 343 oktober 2019En een abonnement op het blad Gitarist. Nu ik het even op internet check, hoe handig, zie ik dat die nog steeds bestaat. Misschien maar weer eens een abonnement nemen binnenkort. Anyway ik ben daar zelfstandig mee aan de gang gegaan maar dat werkt niet voor mij schijnbaar. Dus dat heb ik een half jaar volgehouden. Toen stond die gitaar aan de kant. Ze staat trouwens nog steeds in mijn woonkamer.

Jaren later in 2013 denk ik toch maar weer eens de boel opgepakt nadat ik het internet afgespeurd had naar een gitaarcursus. Ik kwam toen terecht bij 'Gitaarles van Koen'. Ik heb toen ook een acoustische gitaar gekocht en ben aan de slag gegaan. Maar omdat ik te kritisch op mezelf ben ook weer na een tijdje gestopt. Later in 2017 weer opgepakt en ook naar zijn ongeëvenaarde Kampvuur event op Texel geweest. Echt een topweekend gehad. Maar daarna toch weer gestopt. Ook om andere reden waar ik hier nu even niet op in ga. Bij die gitaarles, maar dat zeggen ze overal, zeggen ze dat je dagelijks 15 minuten moet oefenen. En dan komt het langzaamaan vanzelf wel. Nu heb ik dat niet lang genoeg gedaan denk ik want ver ben ik niet gekomen.

Maar nu ik mezelf met behulp van wat programma's en mooie sites op internet mezelf typen heb geleerd zie ik opeens dat het echt werkt. Dagelijks 15 minuten en een half jaar later kan ik blindtypen. Eigenlijk na een maand of 3 al goed genoeg, maar je wilt meer. Ik type deze teksten nu met een snelheid van 50+ woorden per minuut en dat is een redelijk tempo. En door voorlopig verder te oefenen omdat ik een jaar ervoor heb uitgetrokken zal ik alleen maar sneller en handiger worden dan ik nu al ben. Dus vanaf nu ga ik die gitaar ook weer pakken en nu eens een jaar volmaken. Als ik dagelijks 15 minuten oefen moet ik daarna een aardig deuntje kunnen spelen. Koen had me al gecontact dat hij me miste in de community en heeft me een steuntje in de rug gegeven en ook een goede tip. Zorg dat je binnenkort 10 makkelijke liedjes kan spelen. Dan kan je niet alleen je kunsten vertonen aan anderen maar krijg je meer plezier en zelfvertrouwen. Ik moet maar eens aan de gang gaan en vergeten dat ik al 30 jaar had kunnen spelen als ik de eerste keer niet was afgehaakt. En steeds nieuwe dingen leren is goed voor de geest en houdt je jong. En uiteindelijk wil ik ook weleens een keer op een poduim staan om te performen. Waanzinnig lijkt me dat. En misschien gebruik ik deze site ook wel om mijn jaarchallenge van het gitaarspelen te tonen. Uiteindelijk doe je dat ook met 10 vingers. Zeker als je erbij gaat tokkelen.