Ik kijk de afgelopen weken de serie "Hoogvliegers" op Nederland 1, die rond half tien wordt uitgezonden.
Dat deze serie eraan zat te komen was me niet ontgaan. In de talkshows en op andere manieren werd er goed de aandacht voor gevraagd. Omdat het gaat over de opleiding van de luchtmacht, F16's en wat al niet meer trok het dus ook mijn aandacht. Ook omdat het op een erg mooie manier geschoten is, in ieder geval in de promo's. Ook de reviews waren positief, onnederlands, Amerikaanse kwaliteit en nog meer superlatieven.
Aangezien er steeds minder interessante televisie is gelijk op 11 januari begonnen om deze serie te volgen. De openingsscene met een 'straatrace' was al gelijk iets over de top. Normaal was ik dan al afgehaakt maar ik wilde het toch wel een kans geven. En nu 3 afleveringen later kan ik wel zeggen dat de serie erg onderhoudend is maar uitermate ongeloofwaardig. Er wordt bij de aftitelingen aangekondigd dat de serie gebaseerd is op de werkelijkheid maar dat de verhalen fictief zijn of in ieder geval iets in die trant.
Onderhoudend maar uitermate ongeloofwaardig
Het is mooi dat een dergelijke serie gemaakt wordt en de serie is ook absoluut het kijken waard. Maar het wordt beetje gepresenteerd als dat dit dus de werkelijkheid is maar het is absoluut ongeloofwaardig. En dat is toch wel erg jammer. Ik vind het een gemiste kans. Je had van de 'realiteit' ook een ontzettend spannende serie kunnen maken. Nu wordt er van alles bijgetrokken om het cachet te geven. Het feit dat Rutger zonder dat hij door de centrifuge testen komt en dan toch zomaar in een trainingskist kan stappen en dan een Russisch vliegtuig het Nederlandse luchtruim uitjacht is teveel over de top. Zeker omdat de F16's net aan het bijtanken zijn op de grond en dus niet in actie kunnen komen. Ik mag toch hopen dat als er 2 F16's moeten tanken anderen de verdediging op zich kunnen nemen.
Aardige, maar ongeloofwaardige, verhaallijn zat er in de aflevering van vanavond. Dennis die 'verdwenen' is in de woestijn met zijn F16 omdat ie daar neergestort is kan niet door de luchtmacht worden gevonden. Ondanks de inzet van divers materieel. Dus gaan Rutger, Leyla en Guus met een oude Amerikaanse bak de woestijn in en op zoek. En dan komt er opeens een scene met een verlaten dorpje waarbij er een bar is waar ze binnenstappen. De zaak is netjes ingericht, het licht brand maar er is niemand. En daar gaan ze dan wat drinken en elkaar verhalen vertellen. Opeens komt 'de eigenaar' binnen en wordt het spookie en spannend. Hij verteld een verhaal over soldaten die 30 jaar geleden een jachtvlieger zoeken die daar ook verdwenen is. Het hele gebeuren is denk ik geinspireerd op de song 'Camouflage' van Stan Ridgway. Een leuke vondst, maar de serie wordt hiermee steeds minder geloofwaardig.
Maar kan natuurlijk zijn dat ik veel te serieus ben. Maar gevoelsmatig is dit toch een gemiste kans. Zeker ook voor de luchtmacht die hun faciliteiten en de kisten ter beschikking hebben gesteld.
Maar zoals ik ook eerder al zei, is de serie ook onderhoudend en zeker de moeite waard. Zeker als je niet zo serieus ;) bent als ik. Kijken dus, en heb je de eerste afleveringen gemist dan kan je die hier terugkijken.
Stan Ridgway born on April 5, 1954, is an American multi-instrumentalist singer-songwriter, and was the original lead singer of the band Wall of Voodoo. Ridgway embarked on a solo career in 1983, shortly after Wall of Voodoo's appearance and break up at the US Festival that same year. He released his first proper solo album, The Big Heat (1986), which included the top 5 European (and UK) hit "Camouflage".
I was a PFC on a search patrol huntin' Charlie down It was in the jungle wars of '65 My weapon jammed and I got stuck way out and all alone And I could hear the enemy movin' in close outside Just then I heard a twig snap and i grabbed my empty gun And I dug in scared while I counted down my fate And then a big marine, a giant with a pair of friendly eyes Appeared there at my shoulder and said wait When he came in close beside me he said, "Don't worry, son, I'm here, If Charlie wants to tangle now he'll have two to dodge." I said, "Well thanks a lot." I told him my name and asked him his And he said, "The boys just call me Camouflage." Whoa Camouflage Things are never quite the way they seem Whoa Camouflage I was awfully glad to see this big marine Well I was gonna ask him where he came from When we heard the bullets fly Coming through the brush And all around our ears It was then I saw this big Marine light a fire in his eye And it was strange but suddenly I forgot my fears Well, we fought all night side by side we took our battle stance And I wondered how the bullets missed this man 'Cause they seemed to go right through him Just as if he wasn't there And in the mornin' we both took a chance and ran And it was near the river bank when the ambush came on top of us And I'd thought it was the end and we were had Then a bullet with my name on it came buzzin' through a bush And that big marine he just swatted it with his hand Just like it was a fly Whoa Camouflage Things are never quite the way they seem Whoa Camouflage This was an awfully strange Marine And I knew there was something weird about him 'Cause when I turned around he was pullin' a big palm tree Right up out of the ground And swattin' those Charlies with it from here to Kingdom Come When he led me out of danger I saw my camp and waved goodbye He just winked at me from the jungle and then was gone And when I got back to my HQ, I told 'em about my night And the battle I'd spent with a big marine named Camouflage When I said his name a soldier gulped And a medic took my arm And led me to a green tent on the right He said, "You may be tellin' the truth boy, But this here is Camouflage, And he's been right here since he passed away last night." In fact, he's been here all week long But before he went he said, "Semper Fi," And said his only whish Was to save a young marine caught in a barrage So here, take his dog tag son, I know he'd want you to have it now." And we both said a prayer for a big marine named Camouflage Whoa Camouflage things are never quite the way they seem Whoa Camouflage This was an awfully big Marine So next time you're in a jungle fight And you feel the presence near Or hear a voice that in your mind will lie Just be thankful that you're not alone And you got some company From a big Marine the boys called Camouflage Whoa Camouflage Things are never quite the way they seem Whoa Camouflage This was an awfully big Marine
Whoa Camouflage Things are never quite the way they seem Whoa Camouflage This was an awfully big Marine
