Omdat mijn nieuwe toetsenbordje klaar is wil ik er eigenlijk ook wel wat meer mee 'schrijven' om er aan te wennen.
Omdat elk toetsenbord iets anders is, anders aanvoelt en je er dus niet gelijk je weg op kent. De helling van het toetsenbord en ook de afstand en grote van de keycaps is marginaal anders. En ook de hoogte van het geheel is anders. En dan heb ik er ook nog andere switches in die anders aanvoelen. Op zich veel beter dan de groene Gateron's, heb nu Kailh Box Pale Blue's erin, maar toch is het daarom wennen omdat je vingers wat anders gewend zijn. Maar op zich voelt het heerlijk en geeft het een veel betere feedback. Wel voelen ze iets zwaarder dan ik verwacht had maar dat is misschien ook even wennen. Ze hebben een 'gewicht' van 65 gram maar een eindgewicht van 80 gram. En daarom voelen ze waarschijnlijk zo zwaar. Het is een kwestie van aanpassen van je typetechniek. Ook slaan ze sneller aan dan de Gateron's die een iets langere slag hebben.
Anyway, ik dwaal enorm af want de titel van dit artikel heet niet voor niets 'Inspiratie en transpiratie'. Ik kon vroeger wel aardige tekstjes schrijven en maar moest dan wel gemotiveerd zijn of emotioneel betrokken zijn bij het onderwerp. Dat is allemaal een beetje verdwenen en dat wil ik weer terug. Tot nu toe heb ik deze site vol geschreven met onzin om maar meters te maken op mijn toetsenbord. En dat heeft er ondertussen wel toe geleid dat ik nu behoorlijk goed ben geworden in het blind typen. En dat was het eerste doel van deze site. Om me gemotiveerd en bezig te houden met typen. Maar ik ben nu zover dat ik ook weer me wat meer wil richten op het schrijven an sich. Alle stukken die nu op deze site staan heb ik er zo uitgerammeld. Dus ik ga zitten en wat er in me opkomt rammel ik eruit. En ik heb daarbij niet gedacht aan opbouw of redigeren om de teksten echt lekker te maken en het verhaal interessant. En ik check de teksten ook niet op type vouten :). Ik ga proberen om me daar aankomende tijd meer op te richten.
Wat durf ik van mezelf prijs te geven op dit online medium?
En dan nog de onderwerpen, waar zal ik het over willen en kunnen hebben. En wat durf ik van mezelf prijs te geven op dit online medium? Wat dat is ook nog wel een dingetje natuurlijk. Maar als ik er goed over nadenk dan valt er natuurlijk genoeg te schrijven. Dit artikel heet niet voor niets "Inspiratie en transpiratie". Want inspiratie is belangrijk maar transpiratie ook. Gewoon aan de gang gaan wil ook nog wel eens werken en dan gewoon zweten en schrijven.
Ik heb natuurlijk in mijn leven genoeg meegemaakt om over te schrijven. En de wereld om ons heen is ook nogal turbulent. Alhoewel ik het lastig vind om over de actualiteit te schrijven want je doet het dan al snel verkeerd bij een hoop mensen. Dus daar zal ik mijn handen minder snel aan branden. Maar een leuk verhaal is bijvoorbeeld mijn deelname met een journalist van Autoweek aan de 'Eco Tour of Europe' begin jaren negentig. Een machtig mooi en groot evenement waarbij wij uiteindelijk in een zeer sterk en professioneel internationaal veld 6e werden. Eigenlijk hadden we nog veel hoger moeten eindigen maar dat kwamen de sponsors en andere krachten niet goed uit en zijn we op zijn zachtst gezegd 'genaaid'. Wat wel vaker gebeurd in deze corrupte wereld. Maar ik heb er verder alleen een heel goed gevoel aan over gehouden want het was een machtig event waarbij ik mijn rijkunsten uitgebreid heb kunnen tonen.
Of dan de relatie die ik heb gehad met een Indonesische vrouw uit Surabaja. Ik kan daar boeken over vol schrijven. Die relatie heeft een jaar of 4 geduurd maar was nogal turbulent. En omdat zij in Surabaja woont ben ik daar regelmatig heengegaan voor 3 maanden en kwam zij af en toe hier naar Nederland. Je bent dan niet op vakantie in zo'n ander land maar wordt helemaal ondergedompeld in de cultuur. En dat is een hele andere wereld dan die we hier kennen. En dan bestaat het land ook nog eens voor 97% uit moslims terwijl mijn vriendin katholiek is. Ik ben zelf niet gelovig maar de kerstmis in de kerk daar natuurlijk meegegaan. Als die kerk dan omsingelt is door militairen met geweren om de boel te bewaken dan krab je je wel even achter je oren. Ook als je hoort over de bomaanslagen op kerken rond die tijd. En dan heb ik het nog niet eens over de status die je daar hebt als witte man. Voor dat kleurtje heb ik niks gedaan maar het wordt daar wel overgewaardeerd.
En dan heb ik nog mijn reizen die ik in mijn leven heb mogen maken naar zo'n beetje alle werelddelen. Alleen Africa heb ik nog niet bezocht. Maar gezien de huidige corona-tijd zal dat er ook wel niet meer snel van komen.
Anyway, genoeg te schrijven dus. Hou mijn site in de gaten en dan merk je vanzelf wel wanneer ik een keer op stoom kom.
