Reklame is de kracht van herhaling. Die zit er bij mij wel ingebakken. Maar het geldt voor heel veel zaken.
En dat heb ik het laatste jaar mogen ervaren. Ik heb mezelf veel dingen (moeten) aangeleerd in mijn leven. En weinig coaches gehad. En dat heeft me uiteindelijk een hoop gemis opgeleverd. Op alle vlakken van het leven, sport, studie heb je coaches nodig in een of andere vorm.
Ik heb afgelopen jaar leren blindtypen en mijn coaches waren in dit geval een aantal programma's en internet. En nu ik alweer ruim een jaar bezig ben en vloeiend met een behoorlijke snelheid type wordt ik me er steeds meer echt bewust van. Herhalen, herhalen, herhalen. Daarom zijn gewoontes ook zo slecht af te leren want die heb je eindeloos herhaalt.
Nu met mijn gitaarlessen loop ik ook vaak tegen dingen aan die me niet, of niet goed, lukken. En dan wordt er elke keer weer gezegd: "Blijven oefenen, dan komt het vanzelf, iedereen kan gitaar leren spelen". Gefrustreerd rommel je dan door. Maar nu ik bijna 5 maanden bezig ben merk ik dat het waar is. Elke dag herhaal ik alle lessen en elke week komt er weer een nieuwe bij. En verrek, nu ik een paar hobbels heb genomen, gaat het, weliswaar tergend langzaam, steeds beter. Net zoals dat typen. Want dat doe ik natuurlijk ook beroepsmatig dagelijks. En dat blijven 'oefenen' merk je van dat je steeds beter en beter wordt. Het voelt ook steeds meer natuurlijker en je kan steeds meer 'toveren'. Dat merk ik op mijn toetsenbord maar nu ook op de gitaar. Dingen voelen natuurlijker aan, je maakt veel minder fouten met het vinden van individuele snaren, je pakt de akkoorden sneller en zuiverder.
Ik ben vroeger wel eens met gitaar en andere zaken afgehaakt maar nu zie ik dat je alles kan. Of in ieder geval heel veel. Als je maar oefent, oefent en oefent. Het lijkt zo voor de hand liggend maar dat is het niet. Omdat er in deze wereld vaak wordt gesproken over talent. Ja, dat zijn die 20 mensen aan de top misschien. Maar ik ben er ondertussen wel van overtuigd dat je met discipline en hard werken heel ver kan komen met van alles.
Nou ga ik niet roepen dat het voor mij te laat is, want dat haalt deels mijn stelling onderuit. Maar al die verloren jaren haal je niet meer in. Dat probeer in achter me te laten en ik oefen stug door. Met typen, gitaar, binnenkort piano maar ook met omgaan van mensen en het vinden van een nieuwe baan. Want mijn ZZPschap ben ik ondertussen wel zat. Het wordt tijd voor wat anders. Nu het nog kan!
